Çocuk sahibi olmak....

Şöyle bir diyaloğu yapabilmek demekmiş:


Mekan bir türkü bar, sahnede arkadaş söylüyor, Savaş da bana bakarak söylüyor: 


"Elin elimde olsun kapı kapı dilenek..." 


sonrası: 


Derya: Yok la, ne dilenecez. Kötü bu türkünün burası. 
Savaş: Yani elin elimde olsun bunu bile yaparım diyor. 
Derya: Tamam da aşk niye aşağı bir şeyi yaptırsın? "Elin elimde olsun açlıktan ölek" dese kabulüm ama dilenmek işi saçma. Dilenmem. Sen de dilenmezsin. Açlıktan ölürüz biz. 
Savaş: Peki şartlar öyle olsa, gerekse, Aze için dilenir misin? 
Derya: (5 saniye düşünüp) Dilenirim. (3 saniye daha düşünüp) Çalarım da!
Savaş: Ben de. 


Bilmiyorum bu iyi bir şey mi? Ama çocuk sahibi olmanın bizde yarattığı bir şeymiş işte.