Lohusa Hikayeleri

Ben bir şey yaptım. 
Bebeğim doğduktan sonraki 4 ay beni pençesine alan ve çok fena çektiren, ne zaman ki yalnız olmadığımı, benim gibi çok anne olduğunu gördüğümde biraz daha rahatladığım lohusa sıkıntısıyla ilgili bir şey. Aslında bir çok kadının bunu yaşadığını ama ya kendini güçlü göstermek için ya mahalle baskısı yüzünden ya da kendini tek sandığı için yaşadıklarını içine attığını, içine attıkça sürecin uzadığını gördüğümde, bu süreci yaşarken yalnız olduğunu düşünmenin ne kadar ağır gelebileceğini bizzat yaşadığımdan http://lohusahikayeleri.blogspot.com/ diye bir blog açtım. Olur da yarın bir anne "40 gün geçti hala niye dinmedi benim sıkıntılarım. Ne oluyor bana?" diye düşünüp internet karıştırırsa diye. Buradaki hikayeleri görsün ve yalnız olmadığını bilsin diye. Haberleri olur olmaz hikayelerini gönderen anneler oldu. Hala yazan anneler var ve eğer senden ricam okuyan kişi varsa böyle bir hikayen lohusahikayeleri@gmail.com a bir e-posta atman. Ya da doğum yapmış sıkıntılı arkadaşlarına bu sitenin linkini vermen. 
Sıkıntılar paylaşıldıkça azalıyor hakkaten. Hem anlatan hem okuyan için.