Geri Sayım 8

Vay be, 8. güne kadar gelmişim de bir de pöfflüyorum hadi artık gelsin diye. Paranoyamın şekli değişmiş de bu sefer de "ya 41'i, 42. haftayı buluruz ve yine de gelmezse, ya sezaryen gerekirse" olmuş. İnsan evladı bir acayip, her durumda kendine endişelenecek bir şey buluyor işte. Durup durup gebelik.org'taki 39. hafta yorumunu okuyorum kendime moral olsun diye: "Gebeliğinizi bu haftaya kadar getirdiğiniz için büyük bir takdiri hak ediyorsunuz. Bu ve takipeden hafta içinde doğum yapma olasılığınız oldukça yüksek. Geçen haftalardaki önerilerimiz aynen devam etmektedir: doğum sabır işidir ve bu sabrın sonunda bebeğinizi kucağınıza alıp onu emzirmeye başladığınızda ne kadar mükemmel bir iş başardığınızı göreceksiniz."
Ağrı sızı durumları devam ediyor. Vantilatör hayatı kolaylaştırdı biraz. İki gündür televizyon izlemeye başladım. Sıkıntının boyutlarını tahmin edin. 
Sabah Selin geldi, Vedat zati bizdeydi. Savaş, Aylin hep bir kahvaltı yaptık. Bir yandan sohbet muhabbet bir yandan yine temizlik halleri, saat 17.00'yi bulduğunda yine uyuklamaya başlamıştım. 18.30 gibiden beri de tv izliyorum boş boş. Kafamdan da onlarca doğum şekli hayali geçiyor. 


Pöff böyle işte. Bir gün daha bitti. Bayülgen'in saçları da iğrenç.