Aşk

Aze 7.5 aylık oldu ve ben kendisine daha yeni tam anlamıyla aşık oldum.  O çocuğunun adı geçse gözleri kamaşan, ağzı kulaklarına varan annelerden oldum. Yaklaşık 1 aydır o kadar şahane bir insan oldu ki, anneliğimden bağımsız kim onunla yaşasa böyle aşık olur diye düşünüyorum.

Oynaklığı, güler yüzü, sürekli dokunarak okşaması, sevmesi, bakışları, sarılması, dudak büzmesi, oynaması, kızması, ağlaması, direnci, uyumluluğu, sokak-gürültü-slogan-soğuk-sıcak dinlemeden bize ayak uydurması, ciddiyeti, ciddiyetsizliği her şeyiyle o kadar olağanüstü bir bebek oldu ki insan benden olduğuna şaşıyor.

Ve tüm bunların yarattığı aşk o kadar mutlu ediyor ki, ama o kadar mutlu ediyor ki, hayattaki hiçbir şey üzemiyor yahu. İnsanın içini coşkuyla dolduruyor. Ne olursa olsun her şeyin mükemmel olacağı hissi yaşatıyor. Varken de, uyurken de insanda sürekli bir gülümseme oluşturuyor. Can sıkılacak çok şey var hayatta ama onun sayesinde/yüzünden mutluluk hissi hepsine galebe çalıyor. Dedim ya aşk bu. Yaşanabilecek en büyük aşklardan hem de.

İyi ki var benim kuzum hayatın tüm zorluklarına rağmen. İyi ki var.