Bebekle yolculuk

Elmyra Su, Aze'yi yerken

Aze Çınar 3 kere uçtu şimdiye kadar. Üç yolculuk da sorunsuz geçti. Uçak kalkarken ve inerken, süt-su-komposto bir şeyler içmesini sağlamaya çalıştık ki basınç çene hareketiyle geçsin de kulakları, başı ağrımasın. Çatlak teneke bir biberon dolusu erik kompostosunu bir dikişte bitirince inerken ne yapacağız diye panik olsak da inişte emzik vererek hallettik onu da. Azoşka uyumlu ve sakin bir bebek olduğundan -zaten 1 saat süren- yolculuk esnasında "yok kemer taktırmam", "yok ayağa kalkıcam" vs hareketleri olmadı. Olma ihtimaline karşı sevdiği oyuncaklarını almıştım yanımıza. Bir de mama. Ki Aze Hatun mama olunca derhal yemeye odaklanıp huysuzluğu keser. Yine huzursuzluğa yol açmasın diye başka bir önlemimiz, uçağa binmeden hemen evvel altını değiştirmek oldu. Öncekilerde daha minikti, kucağımızda pek kıpırdamadan, biberonunu içip, uyuyup bitirmişti yolculukları.

Aze ortamın tek manyağı annesini
denize girerken şaşkınlıkla izliyor

Bu sefer dönüş işini ayarlayamadık, Azoşka uyumludur, idare ederiz, hallederiz deyip çok zorlamadan uçak koşullarını otobüs bileti aldık. Otobüse binişimizin hemen ertesinde otobüse binen 5-6 çocuklu kalabalık aile, onlardan ayrı 2-3 çocuk, arkamızdaki yolculuğun 1. saatinde takıştığımız beyaz Türk kadın, çocuklu ve türbanlı oldukları için yolculara berbat davranan ve kavga ettiğimiz suratsız muavin, pazar dönüşü trafiği ve pazar dönüşü feribot sırası bu kararımızın nasıl yanlış olduğunu ısrarla kanıtlamış oldu.  Aze'cik tam dalacak, çocuklardan biri çığlığı basıyor Aze uyanıyor, tam dalacak, muavin birine bağırıyor. 12.00de çıktık yola, 19.00'da evde olmamız gerekirken 22.00'de gelebildik eve. Yiyecek işini ona göre ayarladığımızdan, Aze'nin yemek saati de geçti. Alibeyköy'den eve dönerken takside sabrının sonuna gelen Aze başladı deli gibi ağlamaya. Süper şahane bir insan olan Azekuş, yetişkin insanın zor dayanacağı yola, aç ve uykusuz halde iyi bile dayandı. Eve girerken mammmm diye ağlıyordu yavrukuş. Mamasını hızla bitirdi, yatağa kafayı koyar koymaz uyudu. 2 gün oldu hala da tam dinlenebilmiş değil yavrucak. Bir musibet bin nasihat... Bir daha başka şansımız kalmadıkça otobüse binmemeye yemin ettik.

Aze ile ilgili genel bilgiler; Aze bay bay yapmayı biliyordu, şimdi de alkışlamaya başladı. acayip seviniyor yaparken de. Ayakları üzerinde durabiliyor, elinden tutunca yürüyor (bunu yazmıştım sanki daha önce.) Savaş'la karar almıştık, "bizim kız da çok zeki" anlamına gelen cümleler kurmayacağız diye ama bunu yazmazsam çatlarım: Otobüste koltuk arkası tvler vardı. Aze'ye tv izletmediğimiz için, açık olan dokunmatik  tvleri kapattık. Aze yaptığımızı gördü. Sonrasında bastığımız yerlere basarak tv'yi açtı, gelen ekrandan tv kanal seçeneğini seçti ve açtı! biz biraz dehşete düştük. Gelene kadar da fırsat buldukça aynı şekilde açtı tvyi. Saçları uzadı. Pek tatlı.